Sterren lage druk gebied
De afgelopen jaren dreef verschillende keren een hevige leonidenregen over Nederland. Dat was onder meer vorig jaar, in 1998 en 1999. Feitelijk drijft gemiddeld iedere 33 jaar zo’n bui over Nederland. Lees Meer…
Een nieuw lage drukgebied verschijnt dinsdag 19 november boven Nederland. Dit keer is het geen weerbericht waarin de meteorologen die waarschuwen voor een plensbui, maar een bericht van de sterrenwacht die een sterrenregen, ofwel leonidenregen aankondigt. Volgens de Sterrenwacht Halley in het Brabantse Heesch kunnen mensen met het blote oog enkele uren lang honderden en misschien wel duizenden vallende sterren of meteoren aan de hemel zien oplichten en weer verdwijnen.
Komeet Tempel-Tuttle
De meteoren van de Leonidenregen worden veroorzaakt door stof dat de komeet Tempel-Tuttle achterlaat in zijn baan rond de zon. Eens in de 33 jaar is die komeet in de buurt van de zon en de aarde; voor het laatst in 1998. De komeet verwijdert zich nu weer van de zon, maar vanaf 1998 – behalve in 2000 – doorkruiste de aarde elk jaar op 18 of 19 november de stofstaart van de komeet. De sterrenregen van 2002 is de laatste in deze reeks.
De stofdeeltjes die vaak niet groter zijn dan een zandkorrel, schieten met een snelheid van 71 km per seconde de dampkring in en veroorzaken daar door de wrijving met luchtdeeltjes het lichtspoor dat vallende ster wordt genoemd. Dat gebeurt op een hoogte van 100 tot 80 km. Niets van het stof bereikt de aarde.
Stofstaart
Dit jaar doorkruist de aarde twee keer de stofstaart en doen dus zich twee sterrenregens voor. De eerste in Europa is op 19 november tussen 04.30 en 05.30 uur. De tweede vindt ongeveer 4,5 uur later plaats, maar dan is het al dag en is de regen niet waar te nemen, in tegenstelling tot Amerika waar het dan nog nacht is.
In de nacht van 18 op 19 november verschijnen de eerste Leoniden rond elf uur. In de uren daarna neemt het aantal geleidelijk aan toe, tot tijdens het maximum misschien wel 20 of meer meteoren per minuut oplichten. “Een spectaculair verschijnsel. Overal aan het hemelgewelf zijn talloze lichtzwakke meteoren te zien of juist zeer heldere exemplaren die met een felle lichtflits geluidsloos ontploffen en een nalichtend spoor achterlaten, dat minuten lang zichtbaar blijft”, aldus Urijan Poerink van de sterrenwacht.
