Fries paard

De Wereld Veroverd!
De Fries komt inderdaad uit Friesland, de noordelijke provincie waar hij wordt gefokt. Tot voor kort was met name het Friese stamboekvee, de prachtige gevlekte melkkoeien, bekend. De laatste jaren heeft dit mooie zwarte paard de wereld echter veroverd.

Door de geschiedenis heen.
De Romeinen kenden de Fries al. Ze vonden dit ras dat afkomstig was uit de streken langs de Noordzee… nogal lelijk. Zoals veel rassen die destijds wijd verbreid waren en op grote schaal werden gebruikt, getuigt de Fries van soberheid, duurzaamheid en degelijkheid zodat hij duizend jaar later onder het zadel van Friese en Germaanse ruiters zijn diensten kon bewijzen.

Prima geschikt voor alle disciplines.
Opmerkelijk strijdros als hij was, werd de Fries verbeterd en verfijnd door inbreng van oosters bloed, vervolgens kreeg hij tijdens de tachtigjarige oorlog tussen Spanje en de Nederlanden in de 16e en 17e eeuw Andalusisch en Catalaans bloed mee. Aangezien zijn makheid en goede wil ongewijzigd bleven, werd het een zeer gewaardeerd tuig-, zadel- en werkpaard in West-Europa. De boeren vonden zijn soberheid zeer plezierig: deze harde werker had weinig nodig om zijn energie te behouden.

De lieveling van de fokkers.
De Fries, die zowel over land als over zee ge?xporteerd werd vanuit de havens in het noorden, verbeterde tal van andere rassen in Europa. Zijn verwantschap met de Dales en de Fell is evident; bovendien is hij onbetwist de voorouder van de krachtige Shire. Hij maakte tevens het fokken mogelijk van nieuwe stamvaders in Duitsland en Noorwegen – de Oldenburger, de W?rttemberger en de D?le-Gudbrandsdal.

Renpaard.
In de 19e eeuw ontwikkelt de loopbaan van het Friese paard zich tot aan de renbaan. Zijn kwaliteiten als draver spoorden fokkers en eigenaren aan hem te kruisen met lichtere en snellere rassen. Er werd geleidelijk aan afgestapt van het oorspronkelijke type. In het begin van de 20ste eeuw kon men de Friese hengsten nog op de vingers van een hand tellen.

Een geluk bij een ongeluk…
Het klinkt vreemd, maar het Friese paard werd door de oorlog gered. Aangezien brandstof beperkt was en voertuigen gevorderd werden, kwam het Friese paard weer helemaal terug als werkpaard. Hij werd als tuigpaard ingezet en op veel boerderijen als werkpaard.
Na de oorlog stelde de Koninklijke Fokkerij Vereniging zich tot taak het ras te beschermen en het type te behouden. Tegenwoordig onderscheidt de Fries zich als tuigpaard, maar als dressuur-, circus- en recreatiepaard wordt hij ook zeer gewaardeerd.

De kleur van de Fries is alleen zwart, zonder witte vlekken, iets anders is niet toegestaan.. Een minuscuul sterretje en enkele grijze haartjes boven de lippen zijn toegelaten, maar dat geldt niet voor de eersteklas hengsten.