Hubble, ruimtefoto’s in het verleden
10-maart-2004, werd op het nieuws gemeld dat de Hubble-telescoop een foto had gemaakt van ‘vlak’ na de big bang.
Nu begrijp ik goed, dat vele sterren die we zien hun licht vele (honderden) miljoenen jaren geleden hebben uitgezonden en men zo als het ware terug zou kunnen ‘kijken’ in de tijd, maar ik begrijp niet hoe dit praktisch mogelijk is.
Om het met een eenvoudig voorbeeld te vergelijken: als iemand aan de overkant van de straat een kort lichtsein geeft (en we laten alles in super slow motion verlopen), zou ik het dan eerder in de tijd kunnen zien als ik door een verrekijker kijk, dan dat ik met het blote oog kijk ??? Het licht heeft toch evenveel tijd nodig om op de lens van mijn verrekijker in te vallen als op mijn oog ?
Niet dat mijn leven ervan afhangt, maar ik zal toch iets beter kunnen slapen als ik dit begrijp.
Soms duurt het even voordat we tijd hebben om vragen te beantwoorden. Je hebt nu bijna . . . . 3 jaar slecht geslapen aan de inzend datum van het bericht te zien,dus tijd voor een antwoord.
Lees verder . . . . .
Het is inderdaad te vergelijken met het voorbeeld wat jezelf al geeft. Als het licht vanaf jouw buurman er een dag over zou doen voordat je het ziet, kijk je dus een dag terug in de tijd. Je ziet dus wat er gisteren is gebeurt. Ik ga er even vanuit de afstand tot jouw buurman 20 meter is. Kijk je naar dat leuke meisje aan het begin van de straat, die 100 meter van jou verwijdert is, dan doet hetzelfde slowmotionlicht er dus 5 dagen over. Jouw slowmotionlicht gaat gewoon met een snelheid van 20 meter per dag. En het maakt niet uit of je dat met het blote oog of een verrekijker bekijkt. Wil je echter 50 dagen terugkijken, dan moet je dus naar iets kijken wat 1000 meter ver weg is, en dat is met het blote oog niet meer te zien dus heb je een verrekijker nodig. Wil je nog verder terugkijken in de tijd, b.v. 5000 dagen dan moet je naar iets kijken wat 100 km ver weg is en dat lukt zelfs met een verrekijker niet dus heb je een telescoop nodig en zeer helder weer.
En zo gaat het met de Hubble ook, hoe verder je wilt kijken, hoe beter de telescoop moet zijn. Bovendien moeten er niet teveel andere lichtbronnen (sterren) in de buurt van de lichtbaan zijn. Dat zou hetzelfde zijn als jij met je telescoop je tante op 100 km probeert te vinden, terwijl er honderden mensen voor en naast staan. Als je wel eens door een telescoop hebt gekeken, zal het je opvallen dat het beeld beweegt dus moet je een goed statief hebben. Daar komt dan ook nog bij dat de sterren t.o.v. de aarde of hubble bewegen. Met een hele sterke vergrotingen, moet je dus ook nog eens een zeer nauwkeurig mechanische, niet trillend, volgmechanisme hebben, zodat de ster midden in het beeld blijft staan, anders is hij binnen een fractie van een seconde weer uit beeld. Dat in combinatie met zeer preciece lenzen, infrarood detectie en gyroscopen etc in de telescoop maakt hem wel wat complex, maar dan kun je ook 13.6 biljoen jaar terugkijken.
Ik hoop dat het met deze versimpelde uitleg wat duidelijker is,
***arjen**