CaCO3

Waarom slaat CaCO3 neer in grotten?

  Calciumcarbonaat of calciet (CaCO3) is de chemische benaming voor kalk of krijt en marmer. een andere vorm van CaCO3 is aragoniet. Dit mineraal is ontstaan en onstaat nog steeds uit dode zeediertjes……………………….(lees meer)

Deze diertjes (Foraminifera) hebben een inwendig of uitwendig skelet die bestaat uit CaCO3, dit skelet blijft dus over als ze sterven (Een mooi voorbeeld zijn de krijtrotsen van Engeland). Dit zinkt af naar de bodem en vormt zo een krijtlaag. Je ziet hetzelfde maar dan op andere wijze bij koraalriffen, deze zijn ook opgebouwd uit dode voorgangers van de koraaldieren. Koraaldieren blijven op een plaats en zo kan het koraalrif “groeien”. Bij de andere diertjes die geen vaste plek hebben zoals de Foraminifera is het anders. Het skelet van deze diertjes wordt door invloed van golven en het water afgebroken tot CaO en CO2. Daarom spelen deze carbonaten ook een grote rol in de balans van het CO2 in de oceaan en de atmosfeer. (Zij dragen ook bij aan het broeikaseffect, maar dan op een natuurlijke manier)

In grotten is het effect van water en golven minder dan in de open zee, waardoor het CaCO3 minder snel vervalt tot CaCo en CO2. Hierdoor zien we dus meer CaCO3 in rotsen. In grotten die niet aan zee liggen slaat het CaCO3 dat vermengd is met het grondwater neer op de bodem. Omdat de temperatuur redelijk constant is in de grotten en andere omstandigheden zoals luchtvochtigheid ook, blijft het krijt hier liggen.

http://home.planetinternet.be/groenvoer/archief/Natuur.html

http://members.home.nl/idepagter/oorsprong/aarde/geology/lectures/lecture_02.html